SvZ week 42 2010

Allereerst was er natuurlijk de operatie van Lauren afgelopen donderdag. Door een zeer ongelukkige samenloop van elkaar in de bijzonder negatieve spiraal verstrengelden omstandigheden zijn bij haar linkerpink beide pezen doorgesneden. Erg lastig voor iemand die linkshandig is en af en toe een Plié moet maken. Gelukkig mocht ze om een uur of half elf mee naar huis. De bezetting is namelijk een behoorlijk zorgenkindje in het ziekenhuis. Dat was meteen aanleiding om Lauren uit te leggen waar ze op moet letten als ze stemgerechtigd is.

Lauren net na de operatie. Nog een beetje omsamenhangend maar wel vrolijk.

Mare wilde ook graag op de foto in de SvZ van deze week. Dus bij deze.


 

Op zaterdag zijn we op visite geweest bij M. en P. met hun drie zoontjes in Laren. Ik kijk er altijd naar uit om weer helemaal op de hoogte te komen van wat men op de Gooise Matras verwacht dat de nieuwste mode gaat worden maar dat nooit wordt. De vorige zomer zag ik op een rielekste lounge party met veel prosecco heel, veel mannen met roze polo’s en/of roze broeken. Met de kerst op de schaatsbaan met veel prosecco is het dan ineens superstrakke broeken met daarover laarzen tot op de knie. Waarschijnlijk om de indruk te wekken dat ze net van een potje polo komen wat dan weer komt omdat ze teveel Ralph Lauren dragen. Polo, ook een sport die verboden zou moeten worden net als korfbal. Ik laat mijn kinderen redelijk vrij maar al van jongs af aan wordt er ingehamerd dat korfbal een no-go is. Het ziet er niet uit en leidt, vermoed ik, tot zo’n keurige,burgerlijke, waarschijnlijk platonisch vorm van overspel dat ik nog liever heb dat ze ordinair gaan swingen

Omdat de dames met een van de jongens naar de Skibaan moesten, kwam het er helaas niet van om een en ander te verifiëren in het Bonte Paard. Het eten was lekker en met name de heerlijke Wagyu steaks uit P’s eigen slagerij waren een culinair hoogstandje en ook de wijn was weer fijn: een magnum Saint-Émilion Grand Cru uit 2003. Uiteraard afgesloten met een lekkere sigaar, een Macanudo 1968.

De dag daarna mochten de mannen met de jongens naar de Skibaan. Joep keek er zijn ogen uit.

De kinderbaan waar een zwaar hysterisch wijf voortdurend pizzapunt, pizzapunt en Oooooooooooh wat knap, Oooooooooooh wat goed aan het schreeuwen was om de Gooise peuters te motiveren.

Opmerkeljk:

Dit snap ik. Voor het gemak: een gallon  is waarschijnlijk 3,785 liter behalve als de Canadese gallon gelijk is aan de Engelse gallon dan weer niet namelijk.



Dit snap ik gedeeltelijk behalve het derde punt: Do the laundry tomorrow if there’s heavy rain today. Only wash full loads. Vooral het eerste deel natuurlijk. Iemand een idee?



SvZ week 41 2010

Joep en ik hadden ons er erg op verheugd om afgelopen vrijdag een draak te gaan kopen en de blueray van “Hoe tem je een draak” te scoren. Helaas was de release uitgesteld tot 17 november en had Joep geen zin meer om naar de stad te gaan. Joep kreeg namelijk een draak omdat hij de hele week min of meer niet in zijn bed geplast had. Om de kansen daarvoor te verhogen, hadden Anke en ik afgesproken hem, als we ‘s- nachts wakker zouden worden, voor de wc te positioneren. De afstemming was niet optimaal dus zo kon het gebeuren dat hij soms binnen een tijdsbestek van een paar uur een keer of vijf met zijn slaperige kop de laatste druppels uit zijn blaas probeerde te persen. Gelukkig had hij zaterdag wel weer zin om naar de stad te gaan. We hebben een mooie draak voor hem gekocht en zijn daarna nog even samen wat gaan drinken in de Bommel, het beste café van Breda en verre omstreken en voorheen het stamcafé van Big Brother Ruud. Zijn vrouw zie je er nog wel eens en met de carnaval is Kluun er altijd present.

Joeps nieuwste aanwinst: Tailspike uit de Dragon Universe lijn.

 

Naast het verzamelen van de Dragon Universe collectie is Joep ook een groot fan van Bakugan en ik krijg dan ook regelmatig college over hoe ze kunnen efllueren en dat ze daarna soms de beschikking hebben over een vuursalami. Als je moeder zoveel met eten bezig is verwissel je een tsunami al snel met een salami. Al met al zit het wel goed met het testosteron en hou ik mijn hart vast voor de puberteit. Tijdens die bewogen periode in het mannenleven spuit het testosteron er namelijk bij de jongens via de puisten en poriën uit.

Op het internaat/klein seminarie Beekvliet, waar ik als externe de middelbare school volgde, deden de geruchten de ronde dat er kamfer in het eten van de internen gedaan werd om het libido te temperen. Zoals nu genoegzaam bekend is, hadden de verantwoordelijken er beter aan gedaan om hun eigen eten onder de kamfer te bedelven want ook op Beekvliet zuchtten met name de internen onder de machtswellust van het geestelijke gajes.

Zelf heb ik er daar weinig van gemerkt maar in mijn kleuterjaren heb ik wel eens zes weken de terreur van Gods eigen pinguïns van dichtbij mogen ervaren. Vanwege mijn zwakke gestel leek het de pastoor een goed idee om mij een week of zes aan te laten sterken in Kindertehuis Prinses Marijke, een van de tehuizen van de Stichting Katholieke Kindertehuizen.

Ik werd er samen met mijn ouders naar toegebracht na een spannende rit in de blauwe NSU van pastoor de Beer waarvan ik me nog kan herinneren dat we over een heuse rotonde (Ouderijn!) kwamen. Bij binnenkomst werd ik zonder blikken of blozen, al schreeuwend, onder de armen van een van de Vriendinnen van de Heer c.q. Gesels Gods naar boven getransporteerd. Van dat aansterken heb ik eigenlijk weinig gemerkt. ’s Morgens was er voor iedereen een bord cement die je verplicht was om op te eten en je moest blijven zitten tot het bord leeg was.

Met grote regelmaar zag ik bij de lunch kinderen walgend achter hun bord versteende havermout zitten.

Het warme eten bestond gemiddeld uit een halve aardappel, twee sperziebonen en een stukje draadjesvlees ter grootte van een microprocessor.

Zondag vond ik persoonlijk helemaal horror omdat je dan “een broek van het huis” aan moest. De broek van het huis was een echte lederhosen uit een partij die in 1945 door de directrice opgekocht was bij een ontmantelde Hitlerjugendcel. Naast die vernedering was eigenlijk de hele periode in Kindertehuis Prinses Marijke een continue hersenspoeling door totaal niet in kleuters geïnteresseerde Geestelijk Gestoorden die je probeerde te breken met onredelijke straffen voor vergrijpen die je zelf niet als zodanig zag. Wanneer je een keer in je neus peuterde in bed (je moet toch wat als je geen knuffels in je bed mag) werd je kussen een paar dagen afgepakt om maar eens wat te noemen.

Tegenwoordig zou de term bitch waarschijnlijk tekort schieten om dit soort hardvochtige, liefdeloze sadisten te beschrijven. De glans van het geloof was er bij mij al op jonge leeftijd vanaf.

Op de dag dat mijn ouders me op kwamen halen mocht ik eindelijk, voor de eerste keer, in de speelkamer waar ik al weken lang met mijn neus tegen de raam gehangen had omdat er zo’n mooie trein in stond. Toen mijn ouders gearriveerd waren, werd ik aan ze voorgesteld en ik had werkelijk geen flauw idee wie die mensen waren. Ik was daarna wel tijdelijk een keurige jongen die netjes vroeg of hij van tafel mocht, met twee woorden sprak en met mes en vork at, iets wat in de jaren vijftig in het arbeidersmilieu vrij ongebruikelijk was. Blijkbaar ben je op je vijfde dus al na een hele korte tijd vergeten wie je vader en moeder zijn. Reden voor mij om vooral veel van mijn vrije tijd door te brengen met de meiden toen ze nog klein waren en nu met Joep. Een fijne week en we sluiten natuurlijk weer af met een heerlijk recept.

Recept van de week, grof gesneden gyros/shoarma.

Koop een lamsbout. Verwarm de oven voor op een graad of 180. Wrijf de lamsbout in met gyros- of shoarmakruiden. Leg de lamsbout in een ovenschaal en zet hem in de oven. Haal de bout er na een minuut of tien uit en snij een dun laagje van de lamsbout in royale repen. Smeer de lamsbout opnieuw in met gyros- of shoarmakruiden en zet hem terug in de oven. Haal de bout etc. Herhaal dit tot de bout op is.

Smoor wat grof gesneden uien en in repen gesneden rode puntpaprika’s in olijfolie. Meng dit met de gyros/shoarma.

Daarna zijn er twee mogelijkheden: grillen of bakken.

Daarna zijn er weer twee mogelijkheden: in een pitabroodje of op je bord.

Lekker met Tzatziki (τζατζίκι) of omgekeerde Tzatziki (τζατζίκι). Bij de laatste is het hoofdbestanddeel komkommer; wel even zaadjes eruit en met zout wat vocht ontrekken. Zie voor recept SvZ week 40.

Smakelijke eten.

SvZ week 40 2010

Er viel mij van de week vooral op dat er op grote schaal compleet zinloos omgegaan wordt met de beschikbare tijd. Een kleine greep uit de talloze kansloze tijdsbestedingen waar ons land onder zucht.

Het WK reddingstouwwerpen  (Line Throw) waarvan het wereldrecord stevig in handen is van de dames van het Nationaal Life Saving Team van Reddingsbrigade Nederland. Het is overigens slechts een onderdeel van het WK Life Saving waar ons team dit jaar een fantastische prestatie heeft geleverd. Op de vraag van Edwin Evers hoeveel mensen ze al gered hadden was het antwoord geen een. Het team (zes dames en zes heren) krijgt uiteraard een uitgebreide, professionele training maar wordt alleen ingezet op de WK’s.

Het wordt pas echt gek als je dit naar andere beroepsgroepen vertaald. Dus bijvoorbeeld een Nationaal Open Hart Operatieteam dat nooit mensen opereert maar alleen deelneemt aan een WK. Of stel je bijvoorbeeld een Nederlands Regeerteam voor dat onder leiding staat van een volwassen man die nog bij zijn moeder thuis woont en met een vicepresidentd die bijna begint te huilen als hij zich bij het ten gunste van de macht verkwanselen van alle principiële grondbeginselen van zijn partij verbaal zeer krachtig ondersteund weet door een Limburgse demagoog. En dit team, dat ook nog eens gedoogd wordt door een mijnheer met raar haar, neemt dan deel aan de WK Regeren Vrij naar Machiavelli.

Het schaakboksen. Een fascinerende combinatie van denken en doen waarbij het de bedoeling is dat je afwisselend schaakt en bokst. Winnen kun je uiteraard met een knockout of een schaakmat.

Ook bierbuikpainting is zo’n vorm van tijdsbesteding voor mensen die geen echt leven hebben en er glans aan proberen te geven door bestaansrecht te zoeken in het vestigen van trieste records waar helemaal niet op zit te wachten.

Het weekend verliep rustig met een nieuwe mijlpaal voor Joep: op zaterdag proefzwemmen voor Diploma B en jawel hij mag op. Nog even en hij heeft meer diploma’s dan zijn vader. Op zondag in het zonnetje gelunchd bij Dickens en Jones op de Grote Markt waar allebei mijn dochters (Mare en Lauren) nu in de bediening staan.

Ook apart

Het is weer herfst en de IG Nobelprijzen zijn weer uitgereikt. In de opmaat naar de Nobelprijzen worden deze prijzen elk jaar toegekend aan de meest wonderlijke onderzoeken. Zo won  vorig jaar Elenor Bodnar éé van deze prestigieuze prijzen  met haar beha waarvan je in no time twee gasmaskers kunt maken. De nepballen voor de likbehoefte van gecastreerde honden waren natuurlijk ook een topper. Het onderzoek van een aantal Wageningse landgenoten die ontdekten dat malariamuggen verzot zijn op tenenkaas en dat Limburgse kaas dezelfde geur verspreidde was baanbrekend. Nu worden de Limburgse kaas in Afrika niet meer opgegeten maar gebruikt om de malariamuggen om de tuin te leiden.