Update Lauren.
Jullie zijn natuurlijk heel benieuwd hoe het nu gesteld is met Lauren. Het gips is er af en ze is gestart met de revalidatie. Ze zit in hetzelfde clubje als een van onze collega’s. De tijden zijn nou niet zo dat dat lekker handig is qua school maar na een paar pogingen om dat te veranderen heb ik het maar opgegeven. Bij het revalidatiecentrum snappen ze er helemaal niks van als de patiënten zelf tijden voor gaan stellen.
Het gips is eraf en er is een fraai lichtgewicht spalkje aangebracht. |
Dankzij deze ingenieuze constructie kan Lauren haar pink weer opnieuw gaan trainen. |
Er is weer veel gebeurd de afgelopen weken.
Zo werd de fiets van Anke gestolen, was op dezelfde dag haar autoband lek en probeerde Mare een vechtpartij te stoppen en werd daarbij zelf bewusteloos geslagen door een paar lokale lafbekken. Inderdaad ze heeft aangifte gedaan en ik hoop dat de daders opgesloten worden in een cel met een homosexueel rugbyteam. Ik heb Mare nog eens op het hart gedrukt dat het geen zin heeft om als vredestichter op te treden als twee groepjes door hormonen verblindde Neanderthalers elkaar de kop in willen slaan.
Een ander hoogtepunt van de weken was natuurlijk de verjaardag van Anke op 30 oktober. De vrijdag daarvoor hebben we samen met huisvriendin J. netjes gewacht tot het twaalf uur was. Om de tijd te doden hebben wat muziekjes van You Tube beluisterd en stonden we weer eens stil bij de crematie soundtrack. Bij mij blijft Light my fire van The Doors de onbetwiste afsluiter van de muzikale omlijsting van het verscheiden. Voor Anke is Sorry van Kiteman een binnenkomer en blijft Seven days in Sunny June een onverwoestbare evergreen. En daarna was het de rest van de avond Jamiroquai. Wat dan wel weer wat teveel was maar goed Anke was (bijna) jarig. Op haar verjaardag zijn we wezen eten bij de Flinstering. Het was erg lekker en terecht dat ze Mijn Tent is Top gewonnen hebben.
Op zondag was er het jaarlijkse uitje met oma en de neefjes en nichtje naar de Efteling.
Oma stapte wel erg stoer Vogelrok binnen en verklaarde dapper dat het een eitje was en dat zij er al eerder in geweest was. Dat bleek achteraf niet helemaal het geval te zijn dus Oma stapte veel minder stoer en tamelijk groen en wankelend de frisse buitenlucht in. Maar een tochtje door het Carnaval Festival (Ta Tata Ta Tata Tatateratatat ) doet wonderen. En als er dan nog steeds sprake is van hersenactiviteit schakel je na een minuut of tien Monsieur Cannibal vanzelf over op je ruggengraat.
De piranha bleek niet zo beste attractie om mee te starten |
De Bono’s |
En dan hadden we nog de ouderavond van Lauren. Lauren volgt de opleiding artiest aan het ROC in Tilburg. Haar coach liet ons duidelijk weten dat het bestaan van een Artiest niet besteed is aan watjes en losers en daarom hakte ze er meteen vanaf het begin stevig op in. Eigen verantwoordelijkheid was haar devies en als de kids niet snapte wat zij zelf niet uit kon leggen dan was dat panne gras voor de leerlingen. Er ontstond ook een zeer hectische discussie (het zijn tenslotte artiesten) over wanneer iets een intern/extern project was dan wel bij de stageuren opgeteld mocht worden. Mijn opmerking dat ik het wel merkwaardig vond dat ze dat na acht weken nog niet wisten, bleek ook vooral aan de leerlingen te liggen. Communicatie een kunst die slechts weinigen beheersen. Ik hoop alleen dat Lau geen stage/projecten in de sector Amusement gaat doen in het SM keldertje van haar coach die ik naar mate de avond vorderde steeds strakker in haar denkbeeldige leren pakje zag staan. En weer een heel nieuw woord geleerd: uitstroomdifferentiatie. Geen idee wat het is maar als je het hebt kun je niet zomaar horizontaal overstappen naar dezelfde opleiding maar dan ergens anders.
En dan nog dit
Afgelopen zaterdag was een grote dag voor Joep. Hij heeft zijn diploma B gehaald en hij heeft nu al meer diploma’s dan zijn vader. Op zondag gaan we altijd op de koffie bij oma en als de koektrommel leeg is, gaan we weer naar huis. Soms gaan we met de fiets (20 kilometer op en neer) maar meestal met de auto. Het is kostbare tijd waarin we samen heel wat afkletsen en filosoferen. Gisteren vroeg hij zich af waar het water vandaag kwam. En dan probeer je uit te leggen dat niet altijd iets er moet komen om er te zijn maar dat het er gewoon altijd al is. Daar ging hij niet op in want Joep had de kok natuurlijk wel ergens horen fluiten en kwam met zijn ontdekking van de wereld: het was allemaal begonnen als een grote planeet en wel de planeet Joepieter.
Gemarineerde Zalmtartaar.
Ingrediënten voor Gemarineerde zalmtartaar
• ± 200 gram verse zalmfilet
• vijf volle eetlepels bruine basterdsuiker
• gehakte dille
• niet al te scherpe mosterd, mag ook grove mosterd zijn
• 1 eetlepel grove zeezout
• komkommer
• crème fraiche
• citroensap
• zout
• peper
Bereidingswijze voor Gemarineerde zalmtartaar
Voorbereiding:
Leg de verse zalmfilet in de schaal en besmeer deze met de mosterd tot de zalm geheel met mosterd is bedekt. Gewoon met de handen werkt het best.
Doe vervolgens de basterdsuiker, beetje grove zeezout en de dille over de met mosterd besmeerde zalm heen. Zorg ervoor dat de zalm onder en boven goed met de ingrediënten bedekt is.
Bedek de zalm in de schaal met plastic folie. De folie moet direct op de zalm, niet over de schaal. Zo trekt er meer smaak in de zalm.
Leg de zalm in de koelkast en laat de zalm een aantal uren marineren.
Neem de gemarineerde zalm uit de koelkast en haal de overtollige marinade van de zalm. Door het zeezout is de marinade dunner geworden, een gedeelte van het vocht wordt door het zeezout uit de zalm gehaald.
Snijd de zalm zeer fijn. Dit kun je doen door er eerst dunne plakjes van te snijden en daarna de plakjes nog fijner te snijden, totdat het tartaar wordt.
Doe de tartaar in een schone schaal en zet dit terug in de koelkast.
Doe de crème fraiche in een schaaltje en doe hier een beetje citroensap, zout en peper naar smaak bij en meng dit. Ook dit kan terug de koelkast in.
Opdienen:
Snijd de een deel van de komkommer in hele dunne plakjes en leg dit in een cirkel trapsgewijs op de borden.
Neem de ringsteker en leg deze in het midden van de komkommer op het bord.
Verdeel de zalmtartaar in de ringsteker en druk dit voorzichtig aan.
Haal de steker voorzichtig omhoog zodat de tartaar blijft liggen.
De crème fraiche kun je met een theelepel als quenelle op de tartaar serveren, maar je kan ook de crème fraiche iets verdunnen en met een spuitzak dunne lijntjes over het bord spuiten.
Eventueel afmaken met een takje dille.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten